18/12/15

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Συγχώρεσε με που φέτος σου στέλνω τόσο νωρίς το γράμμα μου, και επίσης συγχώρεσε με που είμαι πια μεγάλος και κανονικά δεν θα έπρεπε να το κάνω αυτό. Φέτος, Άγιε Βασίλη, θέλω να μου φέρεις την ύπαρξη σου. Γιατί μαζί με αυτήν θα πιστέψει ο κόσμος πως μπορεί να γίνει καλύτερος. Γιατί έτσι θα αγαπούν οι άνθρωποι πιο πολύ από εδώ και πέρα. Γιατί τώρα πια, φτάνει το τόσο χιόνι!

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Φέτος πες σε παρακαλώ πολύ στο Πνεύμα των Χριστουγέννων να κάνει πολύ πιο σκληρή δουλειά και να πιάσει από το χέρι πολλούς περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι πέρυσι. Και παρακάλεσε το, Άγιε μου, να πείσει τους ανθρώπους να μην είναι άνθρωποι μόνο εκείνες τις μέρες γιατί ο χρόνος δεν τελειώνει εκεί... Πες του να μη φέρει καθόλου δώρα, να έρθει με άδεια χέρια μήπως και οι άνθρωποι αρχίσουν να εκτιμούν περισσότερο άλλα πράγματα... 

Αγαπημένε Άγιε Βασίλη,

Κι εσύ φέτος μην έρθεις με δώρα, έλα με άδεια χέρια. Ή μάλλον φέρε κάτι πιο πολύτιμο από καινούρια ρούχα, κινητά παπούτσια κι όλα αυτά. Φέρε τα άλλα, τα -σε μερικούς- γνωστά. Ξέρεις εσύ μωρέ! Εγώ θα στα πω όλα; Αν δει ο κόσμος ότι έχεις επιστρέψει θα εκτιμήσει έναν άλλο κόσμο Άγιε Βασίλη. Μόνο σε παρακαλώ έλα και δείξε τους ότι είσαι εδώ. Να μάθουν να αγαπούν. Να μάθουν να νοιάζονται. Να μάθουν να είναι άνθρωποι επιτέλους, να γίνουν άνθρωποι επιτέλους, Άγιε Βασίλη... 

Αγαπημένε Άγιε Βασίλη,

Φτιάξε έναν κόσμο χωρίς απαραίτητα στολισμένα δέντρα. Φτιάξε από φέτος έναν κόσμο με στολισμένες καρδιές. Κάνε μια καινούρια αρχή Άγιε μου. Σπάσε τα δεσμά μας και εμείς θα βρούμε τον τρόπο να φύγουμε απο 'δω. Μόνο σπάσε αυτές τις βαριές αλυσίδες Άγιε μου ή τουλάχιστον προσπάθησε να μας διδάξεις κάτι απ' όλα αυτά που νομίζουμε πως ξέρουμε! 

Από ‘κει και πέρα θα βρούμε μόνοι μας τον δρόμο…

Καλά Χριστούγεννα!