ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ. ΕΝΑ ΙΣΟΠΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.
Επιμένω, όμως, πως η ελπίδα και το όνειρο είναι προνόμια που απέμειναν σε πολύ λίγους, ο οποίοι καλούνται «ονειροπόλοι»… Τυχεροί… Αλίμονο σε εκείνους που πια δεν έχουν όνειρα και τα μόνα που βλέπουν είναι οι «καταραμένοι εφιάλτες» του ύπνου τους… Αλίμονο σε εκείνους που η μοναδική τους ελπίδα είναι αν θα ανοίξουν τα μάτια τους το επόμενο πρωί. Αυτοί καλούνται «ρεαλιστές»…
Μη μου πείτε πως δεν έχετε ακουστά για τον γνωστό πόλεμο ονειροπόλων και ρεαλιστών… Το θέμα μας όμως είναι πάντα το ίδιο. Ποτέ κανείς δεν έχει καταλάβει ποιος κερδίζει. Μιλάμε για έναν ισόπαλο αγώνα… Για μια μάχη που δεν έχει ποτέ νικητή και νικημένο... Κι αυτό γιατί όσο κάποιοι προσπαθούν να μάθουν σε κάποιους άλλους φαντασία, εκείνοι θα τους μαθαίνουν πραγματικότητα… Και αντίστροφα… Γιατί πολλές φορές οι ρεαλιστές γοητεύονται από το όνειρο και το ακολουθούν… Και γιατί οι ονειροπόλοι απογοητεύονται από την βιαιότητα της πραγματικότητας.
Ακόμα κι αν είσαι όμως άνθρωπος που ελπίζει κι ονειρεύεται προσπάθησε να μη ξεφύγεις πολύ, γιατί πολλοί άνθρωποι που γνώρισα στο παρελθόν «πότισαν» πολύ φαντασία κι έφυγαν… Βέβαια, και η πολύ πραγματικότητα και μάλιστα η ωμή και απότομη πραγμάτωση της μπορεί να σε κάνει απαίσιο άνθρωπο. Ναι, κι απ’ αυτούς τους ανθρώπους γνωρίζω… Σίγουρα όμως δεν υπάρχουν άνθρωποι που να μοιράζουν τα πιστεύω τους. Δεν υπάρχει ο άνθρωπος «ονειροπολορεαλιστής». Ε αυτό θα ήταν παράλογο. Όχι, τώρα σκεφτείτε έναν άνθρωπο που να βλέπει ταυτόχρονα την ίδια κατάσταση και αντικειμενικά και με ευαισθησία… Δεν γίνεται, δεν γίνεται…
Ένας ονειροπόλος, ας πούμε, μέσα στην κρίση θα χορτάσει με τις ελπίδες του. Αυτό είναι αλήθεια, μη βιαστείς να αντιδράσεις. Ένας ρομαντικός δεν χρειάζεται τα χρήματα και την οικονομική ευχέρεια για να ζήσει… Ένας ρομαντικός απεχθάνεται τον υλικό κόσμο, του αρκούν η αγάπη, η υγεία, υ ευτυχία… Που μεταξύ μας τώρα, τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία… Πολύ κλισέ, έχεις δίκιο… Ένας ονειροπόλος – ρομαντικός – ευαίσθητος θα ξυπνάει πάντα το πρωί με ένα χαμόγελο πιο μεγάλο κι απ’ την κοιλιά του Αϊ Βασίλη…
Ένας ρεαλιστής και αντικειμενικός άνθρωπος; Όχι ακριβώς το αντίθετο. Δεν μπορεί να χαρεί ώρα της ημέρας χωρίς να έχει χρήματα. Δεν μπορεί να πιστέψει ότι πέρα από τον υλικό κόσμο υπάρχουν κι άλλα αγαθά. Δεν μπορεί να διανοηθεί πως αγάπη, ευτυχία, υγεία και μπλα μπλα μπλα υπάρχουν χωρίς τα χρήματα… Και όχι, ένας τέτοιος άνθρωπος χωρίς ευαισθησίες δεν θα ξυπνήσει ποτέ χαρούμενος. Μπορεί να γίνει χαρούμενος όμως μέσα στην μέρα… Αν έχει εισπράξεις…
Ας μην περιμένουμε τα Χριστούγεννα κάθε χρόνο για να πιστέψουμε στο όνειρο… Ούτε να ελπίζουμε μόνο όταν το έχουμε ανάγκη. Πρέπει να ελπίζουμε κάθε μέρα, ώστε να κάνουμε την επόμενη μέρα καλύτερη. Γιατί για να αλλάξει ο κόσμος δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από φαντασία....