ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

   Όσο κι αν βοήθησε μερικούς ανθρώπους η εκπομπή που σχολιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα άλλους τόσους τους άφησε ίδιους. Όσο κι αν μιλήσαμε για αγάπη, τόσο ορισμένα περιστατικά της εβδομάδας που πέρασε μου άλλαξαν και πάλι την γνώμη. Ο άνθρωπος θα αγαπήσει και θα βοηθήσει μόνο όποτε είναι ξεκούραστος. Πού να νιώσει όταν νυστάζει; Πώς θα χορέψει η αρκούδα νηστική; Το μόνο που μας ξεχωρίζει από τα ζώα τελικά είναι τα οικονομικά προβλήματα.

  «Όλοι για έναν και ένας για όλους…» Θέλει κότσια και μεγάλη ψυχή για να το πεις αυτό και να το εννοείς. Θέλει καλοσύνη, αλλά που να την βρεις; Κι ας αρχίσουμε έτσι: Την περασμένη εβδομάδα ήμουν με τους φίλους μου έξω μέχρι αργά και πάνω στην κουβέντα αρχίσαμε να γελάμε και να μιλάμε δυνατά χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Έλα όμως που ξυπνήσαμε κάποιον και μας έβριζε από το μπαλκόνι του. Όσο δίκιο κι αν είχε όμως που τον ενοχλήσαμε, άλλο τόσο το έχασε μιλώντας σε εμάς με εξαιρετικά προσβλητικό και αποκρουστικό τρόπο. Αν μου δινόταν το ελεύθερο θα περιέγραφα το γεγονός όπως ακριβώς συνέβη, αλλά περιέχει λεξιλόγιο ακατάλληλο ακόμα και για μένα που όταν τσαντίζομαι βρίζω άσχημα…

  Και ερωτώ και πάλι, εγώ ο μέσος άνθρωπος με iQ που δε το λες και υψηλό, πού πήγαν οι τρόποι; Πού πήγε η ευγένεια και η καλοσύνη; Ο φυσικός τρόπος ζωής; Η ανθρωπιά; Θα ζητούσαμε συγγνώμη σίγουρα αν δεχόμασταν πιο ήρεμη παρατήρηση. Στην τελική όμως η συγγνώμη ζητήθηκε, απλά δεν έγινε αποδεκτή.  

  Το θέμα μας είναι ότι δε ζούμε πια κατά το πρότυπο της φύσης. Αν ζούσαμε έτσι, ως φυσικά όντα δηλαδή, αν ήμασταν πιο κοντά στο φυσικό μας περιβάλλον (όχι να κυνηγάμε μύγες και να ανάβουμε φωτιές με τσακμακόπετρες) τότε θα ήμασταν πιο φιλόξενοι. Αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος δε το πολυχωνεύει το είδος του κι αυτό δε φαίνεται μόνο από τον παραπάνω γεγονός, φαίνεται περισσότερο από τις λυκοφιλίες και τους κυνέρωτες που συναντά ο άνθρωπος. Που συναντήσαμε όλοι μας… Ε, από φίλους ζόμπι και από σχέσεις συμφέροντος όλους κάτι θα πήρε το μάτι μας!

  Όσο κι αν είπε ο Χριστός «Αγαπάτε Αλλήλους…» τόσο κάνουμε το αντίθετο. Δε ξέρω, ίσως κάνω και λάθος… Μπορεί να ζούμε ειρηνικά και μέσα στην αγάπη και να μην το κατάλαβα… Μπορεί να μιλάμε ο ένας μπροστά στον άλλον και όχι από πίσω (το λεγόμενο κράξιμο). Μπορεί να λέμε πάντα τα καλύτερα λόγια. Εγώ μπορεί να μην κατάλαβα… Είπαμε ντε, χαμηλό IQ !  

Δημοσιεύθηκε Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013