ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ...

2013-10-12 02:10

Έλεγα λοιπόν πώς για να καταφέρεις να κάνεις κάτι δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις, απλώς καν’ το. Πριν από μήνες άκουγα στην τηλεόραση (ναι, τηλεόραση) έναν κύριο που το επάγγελμα του μου διαφεύγει αυτή την στιγμή, ο οποίος ισχυριζόταν πως αν παραμείνεις πιστός στον εαυτό σου και περήφανος γι’ αυτόν θα έχεις αυτά που θέλεις.  

  Μπορεί να ακούσαμε ότι ακούσαμε την προηγούμενη εβδομάδα (Μέσα σ’ αυτά μάθαμε και για τα αρχαία ότι είναι «νεκρή γλώσσα».) Μπορεί λοιπόν να έπεσαν τα αυτιά μας από διάφορες πληροφορίες (ας τις χαρακτηρίσω) αλλά εμείς δεν πρέπει και δεν θέλουμε να το βάλουμε κάτω. Ακόμα και η Μελίνα Μερκούρη στο «Ποτέ την Κυριακή», ενώ όλα της τριγύρω είχαν καταστραφεί, εκείνη βρήκε την δύναμη και είπε: «Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα…» Εγώ προσωπικά θα είχα γίνει χώμα. Πιο χώμα κι απ’ το χώμα.

  Ακόμα κι όμως όταν πέσεις στον πάτο ξέρεις καλά ότι είναι το καλύτερο σημείο για να κάνεις μια καινούρια αρχή. Γιατί δεν μπορείς να πέσεις άλλο. Δεν έχει χαμηλότερο. Από ‘κει και πέρα μόνο ανεβαίνεις… Και επειδή σε πιάνει μανία ανεβαίνεις πολύ. Και που να δεις τι έχει πίσω απ’ το μεγάλο τείχος… Ας ενσωματώσουμε στην πλάτη μας δύο μεγάλα φτερά. Πίστεψε έστω και για λίγο ότι φύτρωσαν δύο πάλλευκα τεράστια φτερά στην πλάτη σου. Νιώσε για δευτερόλεπτα πως πετάς. Πως σκίζεις τον αέρα και δε φοβάσαι πια. Πως ακουμπάς τα σύννεφα και δεν το βάζεις κάτω ποτέ.

  Δεν είναι δύσκολο. Αρκεί να κλείσεις για λίγο τα μάτια σου. Να σκεφτείς βρε αδερφέ ποιος είσαι, που πας, τι κάνεις;! Καλά είσαι; Καλά είσαι ! Εξάλλου η πιο όμορφη και περίπλοκη σχέση είναι αυτή που έχουμε με τον εαυτό μας. Και επειδή είμαστε καταδικασμένοι είτε θέλουμε είτε όχι να ζούμε μ’ αυτόν πρέπει να χτίσουμε μία πολύ καλή σχέση μαζί του. Η περηφάνια λοιπόν είναι κάτι που όλοι πρέπει να έχουμε σαν στοιχείο της προσωπικότητας μας. Όχι σε υπερβολικό βαθμό όμως. Με μέτρο… Να νιώθεις περήφανος που είσαι αυτός που είσαι και όχι κάποιος άλλος, πιο πλούσιος, πιο έξυπνος, πιο γνωστός, πιο μορφωμένος, πιο ψηλός, πιο λεπτός, πιο κοντός, πιο όμορφος, πιο γοητευτικός, πιο, πιο, πιο, πιο,… … …

  Νιώσε τα φτερά σου λοιπόν, τα δικά σου φτερά. Ο μόνος γνωστός μου είχε φτερά ήταν ο Ερμής. Αλλά εκείνος ήταν χαμάλης. Τον τρέχανε. Φρόντισε να έχεις φτερά. Αλλά όχι βρόμικα και μικρά. Κατάλευκα, πάναγνα και τεράστια. Και φρόντισε να μην είσαι ο Ερμής. Να πετάς κι εσύ όμως. Να πετάς. Να πετάς με φτερά στις πλάτες, όχι στα πόδια !