Και μετά το μικρό διάλειμμα της προηγούμενης εβδομάδα εδώ είμαστε πάλι. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες έλειπα. Όχι βρε, δεν ήμουν στα Παρίσια και στις Αμερικές. Εκεί πάνε άλλοι… Έλειπα από την ζωή. Η ζωή είναι ένας συνεχόμενος αγώνας. Κάθε μέρα φτάνουμε και πιο κοντά σ’ αυτό που θέλουμε. Μπορεί να είμαστε χιλιόμετρα μακριά από τον στόχο αλλά κάθε μέρα που περνάει ερχόμαστε και πιο κοντά !

  Έκανα μια παύση από αυτόν τον αγώνα λοιπόν. Έκανα μια παύση γιατί απογοητεύτηκα από κάποιους ανθρώπους. Ωπ, ωπ ! Συγγνώμη, «δίποδα θηλαστικά»… Απογοητεύτηκα από εκείνους που νομίζουν ότι ήδη κατέκτησαν τον κόσμο και πως είναι όλος δικός τους… Έφυγα λοιπόν για λίγες μέρες γιατί συνάντησα εκείνους τους ανθρώπους βρικόλακες. Και είναι παντού. Τι στην πόλη σου, τι σε άλλη πόλη, τι σε άλλη χώρα, τι σε άλλη Ήπειρο (;) Παντού… Σε όποιο επίπεδο και να φανταστείς. Κακό αλλά παντού. (αυτό;)

  Απογοητεύτηκα λοιπόν γιατί όταν προσπαθείς να αλλάξεις τον κόσμο και βλέπεις εκείνους που τάχθηκαν να τον καταστρέφουν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο. Ο κόπος όμως ποτέ δεν πάει χαμένος ! Όποιος έμαθε σε αυτή την ζωή να νιώθει έντονα ας συνεχίζει να το κάνει… Όποιος έμαθε να είναι «εντάξει» και να λέει αλήθειες αν συνεχίζει να το κάνει… Όποιος ξέρει τι σημαίνει ανθρωπιά ας την διδάξει και σε άλλους…

  Ανθρωπιά; Τι πάει να πει; Δε σε κατάλαβα; Τι; Ας ανοίξουμε παιδιά ένα λεξικό να δούμε τι πάει να πει επιτέλους ανθρωπιά ! Ας ανοίξουμε τα μπαζωμένα μάτια μας να δούμε τι πάει να πει. Ας κάνουμε κάτι επιτέλους. Κι εσείς ακόμα που ξέρετε πιάστε κάποιον απ’ το χέρι να του το μάθετε. Κάποια μέρα όλοι θα το ξέρουν. Σίγουρα όχι ακόμα. Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να αγαπάει τους πάντες. Και δε νομίζω ότι θα είναι έτοιμος ποτέ…

  Κι όσο δεν την δέχεται ο κόσμος, τόσο θα μαχόμαστε γι’ αυτήν. Για την ανθρωπιά λοιπόν. Οι μεγαλύτεροι αγώνες παντού και πάντα γι’ αυτήν δεν γίνονταν ουσιαστικά; Ας κάνουμε κάτι και οι υπόλοιποι γιατί είναι τουλάχιστον εξευτελιστικό να ζεις σ’ έναν κόσμο που υπάρχουν εκείνοι που έχουν σαν βάση στην καθημερινότητα τους την υπουλότητα. (Πώς σας φάνηκε αυτό;) Τουλάχιστον λυπηρό που κάποιοι παράτησαν αυτόν τον αγώνα για πάντα.

  Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουμε να προσπαθούμε. Να προσπαθούμε να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Καλύτερο και ομορφότερο. Άμα θέλετε να ζούμε σε έναν κόσμο χωρίς εκείνους που τα εγκεφαλικά τους κύτταρα είναι λιγότερα από τα δάχτυλα του ενός μας χεριού… (Αμ, αυτό; Πως σας φάνηκε κι αυτό;)